venres, 31 de maio de 2013

Ubrique, capital nacional do Coiro

Se hai alguna vila que destaca pola tradición do traballo do coiro, e sobre todo pola súa marroquinería é Ubrique, una pequeña vila de Cadiz, cunha gran traxectoria e fama mundial polos seus traballos. Pois ben, esta fin de semana con máis razón que nunca, por tres motivos especiais...
1. Se celebra o "Dia del Petaquero", que se celbrará o venres e o sábado. Máis Info
2. Se clausura o segundo Master de deseño en Pel da Fundación Loewe, no que participan os nosos xa coñecidos amigos Isaac, Elena, Mario, Jose e Naín...Máis Info
3.Se retoman os Encontros Nacionais do Coiro, que despois de uns anos se retoman...Alí haberá exposicións, presentación, mercadillo, ferramentas, materias primas, e  obradoiros. Para máis info

Sheridan xa ten Emperatriz.

Despois de un tempo con este blog algo paradiño retomamos o traballo nesta data tan especial.
Imos por partes...
Do pasado 17 ó 19 de maio tivo lugar en Sheridan (Wyoming, USA) o "19 Rocky Mountain Leather  Trade Show 2013" a que quizais sexa o encontró máis importante de provedores, artesáns e público en xeral. Estes días se celebran cursos, conferencias, presentacións, e se realiza o "World Leather Debut", que por así dicilo sería o concurso máis importante do noso oficio. O resultado final do concurso foi o seguinte:

The Leather Crafters & Saddlers Journal
Con motivo de este evento ten lugar tamén a entrega do Premio Anual "Al Stohlman Award ", en esta edición a gañadora foi Akiko Okada, una xaponesa de Kanagawa (cerca de Tokio, Xapón), que é una experta no Labrado Tipo Sheridan, do que impartiu cursos por todo o mundo, sobre todo nos EUA. Dende aquí ¡¡Noraboa Akiko!!
The Leather Crafters & Saddlers Journal

luns, 13 de maio de 2013

Leo o "Guarnicionero"

Leo traballando no seu Obradoiro
A única pena que me quedou da exposición foi a participación deste Mestre, Leo Zoreda, que por motivos de ultima hora non puido participar en "100x100 Coiro", ainda que esperamos que un día de estos nos faga una visita sorpresa...
-¿Cómo empezaste en el cuero?,
Yo a la tardía edad de 22 años comencé a montar a caballo sin atenerme a ninguna disciplina deportiva. Nunca había “tratado con el cuero” anteriormente, hasta que fui adquiriendo mis primeros aparejos para mi propio caballo, entre ellos, una montura usada.
-¿Cómo descubriste el noble material? Aquella montura era de una calidad bajísima hecha por alguien que no era guarnicionero y como era de esperar, en pocos días se rompió. Aunque desaconsejado por mis amigos me armé de seguridad en mí mismo –que importante herramienta esta- y me dispuse a desmontarla y reparar su avería. Como su estética no me agradaba del todo le hice unos “adornos” (ahora para mí una aberración) y al ver los resultados mis amigos me ovacionaron unos y otros desconfiaron de que yo fuera el autor. Con el ánimo de algunos y el disgusto de mis padres, abandoné el Banco de Castilla y me lancé a abrir mi propio taller de guarnicionería, con los cuatro conocimientos que yo había adquirido de desmontar aquella montura. A día de hoy continúo sin tener maestro y orgulloso de ser autodidacta
Jamuga feita por Leo
 -¿Qué tiene el cuero que no tenga otro material? El cuero es un material “vivo” como pocos, es una material que se ha tratado químicamente para que no se pudra pero sigue siendo una piel viva, por la noche abre su flor a la humedad y es tan agradecido que cada minuto que le dediques te lo recompensa en belleza. No se sabe porqué pero cuando alguien emplea mucho tiempo en una pieza, con mayor o menor arte, la gente al contemplarlo se emociona.
-Dentro de las técnicas que conoces ¿cual es tu favorita?
No puedo definirme pero seguramente sea el diseño, el buscar que todo sea más anatómico y ergonómico. 
-¿Que pieza tienes ganas de hacer y todavía no has hecho?
Son etapas que se van cumpliendo, ahora estoy en la fase en la que deseo hacer una montura de vaquera de amazona, cuando cumpla esa fase ya tengo el próximo reto pensado.
-¿Que consejo le darías a alguien que está empezando?
Que sea muy aficionado, que es la forma en que uno es una esponja y todos los pequeños detalles se te graban en la retina. Que sea muy ordenado, que se respete como artesano, pero sobretodo que tenga mucha confianza en si mismo, si hay algo que desconoce el ser humano son sus limitaciones.
A ferramenta favorita de Leo
 -¿Tienes alguna herramienta “especial”? Tengo muchas. En primer lugar las que me fabricó mi padre, desaparecido recientemente, y que fue el mejor tornero-fresador del pais. Luego tengo algunas históricas que superan el siglo y alguna otra de mi invención que solo yo utilizo. Investigo mucho sobre eso.





Máis Información:
http://www.zoreda.es/
http://www.zoreda.es/escuela.html